Lekcja 8 makramy-warkocze

Dobry wieczór moi drodzy!

Jak to miło usiąść w niedzielny wieczór  i nie myśleć o tym ,że jutro moja droga młodzieży  musi iść do szkoły.Moje województwo ma to szczęście ,że jako pierwsi rozpoczęliśmy ferie zimowe .

Wiem , wiem ,potem będziemy zazdrościć innym ,ale póki co cieszę się chwilą obecną .

Wreszcie trochę odpocznę ,nadrobię blogowe zaległości i potrenuję nową technikę .

Na dworze jest mały ,przyjemny mrozik,a śniegu na razie nie ma ,a szkoda:(

Ale całe dwa tygodnie przed nami,może jeszcze coś popada,aby iść na górkę i najzwyczajniej w świecie pobawić się jak małe dziecko .

Kurcze ,nawet nie ma z czego ulepić bałwana ,a przecież nie ulepię go sobie z piasku w piaskownicy .

Ewentulanie można jeszcze wypróbować Anulkowy sposób na "bałwana" haha,ale chcąc uzyskać jego duże  rozmiary mogę nie zarobić na kokosy .

A śnieg dla wszystkich jest darmowy ,jednak wszechmocny tam u góry tak rządzi ,że zawsze jedni mają go za dużo a inni wcale.

Oj wystarczy tych głupotek,bo jak mi się włączają to końca nie ma .Muszę sama siebie przywoływać do porządku,aby nie schodzić na boczne tory.

Kochani dziś chcę pokazać co przygotowałam na wspólne nauki makramy u Joasi

W styczniu mamy uczyć się robić   warkocze.

U mnie odwieczny problem to sznurki.

Także jeśli mam już marudzić i narzekać to będą to one.

Jak nie za cienkie,to znów za grube,śliskie,sprężyste,sztywne itd .

Nie umiem dokładnie powiedzieć jakie powinny być .

Ale mogę podsumować ,którymi mnie robiło się najlepiej .

Moja pierwsza praca powstała w formie breloczka i była pleciona 6 sznurkami woskowanymi w 3 kolorach .

Jak dla mnie te były za sztywne ,nie czułam ich .Niby się układały ,ale nie tak jakbym tego sobie życzyła.

Dlatego złapałam za inne sznurki -satynowe z połyskiem ,takie jakie używałam już podczas nauki węzła józefinkowego KLIK.

W tym przypadku  było już lepiej ,jak dobrze się zacznie to potem leci już z górki .

W ten sposób powstała bransletka ,którą wyplotłam z 8 sznurków w 4 kolorach .

I nadal czułam niedosyt ,więc chodziłam po chałupie i myślałam tak długo ,aż wymyśliłam .

Wzięłam sznurki skręcane z połyskiem i je rozplotłam,uzykując z jednego kawałka 3 cieńsze.

I takimi sznurkami robiło mi się bardzo dobrze i szybciutko. Jednak ich mankament to zakończenie .

Trzeba się nieźle namordować ,aby potem te końcówki jakoś mądrze wykończyć i pochować ,aby się dalej nie pruły.

Takimi pojedynczymi sznurkami zrobiłam dwa prawie takie same paski.

Niby sploty te same,z takiej samej ilości sznurków ,ale jak już doskonale wiecie prawie czyni zawsze różnicę .

Wystarczyło od lewej strony pierwszy wiodący sznurek zamiast "nad" dawać  "pod" i już wychodziło nam ciut inaczej, niżbyśmy robili "nad".

Nie wiem czy kumacie o co chodzi,ale nasza Joasia z pewnością wie o czym mówię. 

Ponieważ samo zrobienie pasków trwało bardzo szybko ,to postanowiłam z nich zrobić jakiś użytek.Na biżuterię raczej się coś takiego nie nadaje,więc postanowiłam zrobić coś czego w każdym domu nigdy za dużo.

Dwie rolki po taśmie szerokiej skleiłam ze sobą ,okleiłam wew. i na zew. jutą ,dokleiłam dno i wyszło mi takie pudełeczko na cokolwiek .

Jak się dobrze wpatrzycie to będzie widać  ,że są to dwa wyplecione paski,  różniące się nie tylko kolorem 

Jeszcze wszystkie trzy prace razem i mam nadzieję ,że Joasia zadanie mi zaliczy .

A na zakończenie ślicznie dziękuję za ciepłe komentarze,odnośnie moje pracy caringowej.

Szczególnie jeden przypadł mi bardzo do gustu,a jest to wierszyk jaki ułożyła nasza kolorystka Małgosia.

Mam nadzieję Gosiu ,że pozwolisz ,abym go w moim poście umieściła,żeby inni też mogli sobie poczytać jak świetnie Ci to wyszło.

W carwingowej zabawie królują zwierzaki,
Piszczyki, Chrumcie i inne cudaki.
Stefania na pewno wolałaby pana,
ale żadna baba nie weźmie bałwana?!
Cwaniara ma w nosie ma takiego pana,
któremu spod gatek wypływa śmietana?!
A na dodatek Feluś bojaźliwy,
bo ma gały tak wielkie, jak dojrzałe śliwy.
A po tym skoku z tej malutkiej górki,
biedaczysko zaraz dostał gęsiej skórki?!
I ruszył niedojda na podbój świata,
myśląc że u Stefci poczeka do lata.
Liczył, że Stefania nim się zauroczy
i od razu w ramiona Felusiowe wskoczy.
Ale Stefania to mądra kobita,
jest powściągliwa i w ,,ciemię nie bita”.
Poczeka więc sobie na mena lepszego, 
z ,,komórą i furą”, czyli bogatego. 
No nie chce Stefania takiego,,Małysza”,
bo go pożre Wielka Chrumcia
lub wypłoszy mała mysza?!
Nie dla niej to kandydat w marchewkowym kapeluszu,
a na dodatek głuchy, bo nie widać mu uszu?
Więc niech turla się smutas z tej jabłkowej górki,
bo już sypią się z niego kokosowe wiórki.
Zresztą, nie dla niego w zwierzyńcu ,,lachony”
bo Chrumcia czy Piszczka, to nie materiał na żony?
Chrumcia za wielka, Piszczka za piskliwa,
a Stefania choć dorosła, to jeszcze cnotliwa.
Wracaj lepiej Feluś do swojej ,,stwórczyni”,
bo na Twój widok każda z nas się ślini.
Monitory się psują, bo od rana zaplute,
a szynkowe ,,dziewoje” są już dawno zepsute... 
Teraz powiem Ci Felek, tak na pożegnanie,
że po konsumpcji Chrumci, Piszczki i Ciebie, 
nie tylko Stefania będzie miała wielkie s....e!
Amen;)

Nic dodać ,nic ująć ,zdolniacha z tej naszej Gosieńki ,że hoho:)

A teraz już mówię Wam dobrej nocki:)