Na biało :)

Czołem  mróweczki :)

Dziś będzie mowa o perełkach jakie zrobiłam na zabawę w Cyklicznych Kolorkach,w której razem z Wami biorę zawsze udział.

Jak na razie nie opuściłam żadnego miesiąca, a to przecież już półtora roku zabawy za nami ,czyli niezły kawał czasu.

Na razie nie zabieram się za żadne nowe techniki ,choć jedną mam w planach.

Na razie Wam nie zdradzę ,bo jak coś nie wypali to potem będzie wstyd.

A skoro będę szlifować na razie te stare to padło no zrobienie czegoś z beadingu.

3 bransoletki miałam okazję już robić tu i tu ,a teraz przyszedł czas na przetestowanie nowego wzorku.

Muszę przyznać ,że robi się ją dość szybko w porównianiu do makramowej,choć i tak większą miłością pałam do tej drugiej .

Makrama jest dla mnie bardziej wciągająca i raczej to jej poświęcę więcej czasu .

Na styczeń przygotowałam komplet bransoletek ,w wersji biało-szarej .

Niby obie robione w ten sam sposób,ale z różnych  wielkości koralików,więc można  troszkę zmienić  ich wizerunek .

Jeśli chodzi o kolor biały to ogólnie  go lubię ,ale niekoniecznie w ubiorze.

Owszem latem pasuje mi jak najbardziej, ale pod warunkiem, że ta biel będzie taka jakaś mieszana ,a nie czysta i niewinna jak w reklamie koszulek u znanego pana Zygmunta Ch.

Za to uwielbiam białe obrusy,serwety i skarpetki,no może prać to już nie tak chętnie haha:)

Starczy tych upodobań ,bo kiedyś w części carvingowej bardziej się rozwinę .

Dawno nie wkurzyło mnie robienie zdjęć, tak ja dzisiaj.Zrobiłam ich setki, a jednak ciągle  było coś nie tak.

Perełki są piękne ,błyszczące i z połyskiem,a  tu wyglądają jak nie wiadomo co  .Szary kolor też mi wcale nie ułatwiał sprawy i nie chciał być fotogeniczny:(

Normalnie totalna masakra,a przecież miało być tak pięknie i na biało.

W pewnym momencie chciałam nawet spasować i zrobić całkiem inną prace ,nie z  biżutkową ,ale w końcu doszłam do wniosku cyt.siebie"Babo czego Ty chcesz ,wycisnęłaś z aparatu wszystko co było możliwe ,a że masz jaki masz ,to lepiej już nie będzie"

No i tym usprawiedliwieniem i tłumaczenieniem się sama przed sobą ,stwierdziłam ,że wrzucę na luz i pokażę co wyszło.

Na żywo bransoletki są super i na ręce pięknie się prezentują, ale na fotach .....buuuu:(  szkoda mojej paplaniny  i już więcej nic nie napiszę .

Zmiany tła też mi w niczym nie pomagały,więc w końcu powróciłam do jutowego podkładu i niech się dzieje wola nieba.....

Tę poniżej  moja Karolina już sobie zaadoptowała,bo ona od jakiegoś czasu uznaje tylko 3 kolory:biały ,czarny i szary .

W sklepach  odzieżowych  na inne kolory uwagi nie zwraca, jak tylko na takie  ciuchy.Ach ta nasza młodzież,ale w sumie ją rozumiem bo sama je bardzo lubię .

A po drugiej stronie wyglądają  tak 

Części  carrvingowej jak na razie nie zrobiłam ,poczekam aż będą u nas ferie zimowe i będę mieć więcej czasu dla siebie.

A teraz życzę Wam spokojnego tygodnia.

Pozdrawiam wszystkie dobre duszyczki :)))