Czekając na upragnioną setkę i matecznik w kolejnej odsłonie

Mam wolną chwilkę i postanowiłam w kilku słowach odezwać się i pokazać jak na obecną chwilkę wygląda  mój  matecznik różany,który jest formą przejściową i co kilka dni wygląda inaczej .

Ale zanim to uczynię troszkę sobie poględzę i popiszę do monitora.

Byłam przed chwilą w poście z brązami ,a tam już jest 69 linków do Waszych cudnych prac.

Cosik mi się zdaje,że ta seteczka chyba nam nie wyjdzie,ale kto będzie chciał to może sobie nie jedną setkę strzelić tak dla zdrowotności haha.Ja obowiązkowo ziółkami to zrobię .

Jednak  to nie jest żaden wyścig szczurów,więc zbytnio nie ma co się przejmować,choć nie ukrywam mały rekordzik zdałby się na naszym koncie.

Kochane moje mróweczki obserwuję Was codziennie ,a moje baczne oko wychwytuje perełki,które mają ukryte talenta nie tylko rękodzielnicze,ale i literackie.

Powstało już kilka fajnych wierszyków,ale o tym napiszę innym razem ,w całkiem osobnym poście,tylko pozbieram je do kupy.

Mnie strasznie cieszy,że ta zabawa tak fajnie  się rozwija i idzie w takim kierunku o jaki mi chodziło.

Na Waszych blogach tętni życie,pojawiają się nowe osóbki,które naskrobią kilka przemiłych słów ,zaczynają się zawiązywać przyjaźnie ,nowe znajomości.Ale też pobudza  nas do niezłego wysiłku umysłowego,czasem fizycznego,bo żeby nazbierać jakiś patyków czy gałęzi to trzeba  najpierw nalatać się po lesie czy innych zaroślach.

Wymyślacie,tworzycie cuda ,pokazujecie,że jednak można wszystko jak się tylko chce.

 Dziś piszę po to aby dać upust emocjom jakie się we mnie zbierają,zapomnieć o pewnych dolegliwościach i popołudniowej wizycie u specjalisty ,która mnie niebawem czeka:(niestety znowu )

A ponieważ nie zamierzam marudzić to już szybko pokazuję nową odsłonę matecznika ,bo takich kolorków ,oprócz fioletów jeszcze nie było.

I to byłoby na tyle co w przerwie miałam do powiedzenia.

Wieczorkiem do Was zajrzę i słówko zostawię ,bo teraz nie dam rady .

Dziękuję za cierpliwość jaką macie dla mnie ,mojego czasem długaśnego pisania,głupiego gadania i za to ,że zaglądacie w me skromne blogusiowe mieszkanko.

Dziś zadałam sobie pytanie,co będzie jak Was nie będzie?

Mimo ,że każda z nas ma swoje codzienne życie ,to ciągnie nas do blogów koleżanek jak muchy do lepu.

Oj lepiej ,żeby do tego nie doszło,bo wtedy najlepiej w łeb sobie strzelę

Dlatego mam do Was moje kochane krótkie pytanie.

Co zrobiłybyście jakby np. nagle zniknęły wszystkie blogi, nie tylko te na bloggerze.?Jakby zapanowała w sieci cisza blogowa?

Rozumiem troszkę adresików i kontaktów jest,ale co dalej  ???

Powiecie ,że na fejsa się przerzucić .Kurcze, no jestem ,ale to nie daje takiej radości jak tutaj.

I z takimi pytaniami,wątpliwościami Was dziś zostawiam .

Kto ma ochotę może się wypowiedzieć ,kto nie -niech przemilczy sprawę .

Buźka