Weekend we Wrocku

Witajcie moi drodzy.

Pewnie większość już wie,gdzie ostatnio spędziłam weekend ,gdyż niektóre uczestniczki  spotkania  zdały relację na swoich blogach.

W  tym roku na zlocie pojawiło się 8 dziewczyn,a mianowicie Ania,Hania,Dorotka ,Justynka,Ela,Sylwia-Ola i Marysia i ja :))

Szkoda tylko,że Gosia nie mogła nam znowu towarzyszyć,ale cóż takie czasem bywa życie.

 Tym razem wybyłyśmy na spotkanie do pięknego miasta jakim jest Wrocław.

Zamieszkałyśmy na 9 piętrze z takim oto widokiem na miasto .

Tak się składa,że każda z nas pochodzi z innego zakątka Polski ,ale wszystkie zawsze jesteśmy w pełnej gotowości do podróży i tak wspaniałych spotkań.

Co roku jest nas więcej i więcej .

Cudowne są takie spotkania,bo pełne niespodzianek,śmiechu,kreatywności, a i wygłupy co niektórym też się trafiają,bo na smutki przyjdzie jeszcze czas .

Miałam to szczęście,że podróż odbyłam w towarzystwie Hani,na którą czekałam w Inowrocławiu.

Oczywiście całą drogę przegadałyśmy,bo jakże mogłoby być   inaczej.

Na dworcu czekała na nas Ania,a reszta brygady miała dotrzeć nieco później.

Cóż, co niektóre odbyły podróż z przygodami,o czym poczytacie  u Dorotki,jak to zabawiła z Justynką w Koluszkach i ścigała Elę po całej Łodzi.

Co by nie przedłużać za bardzo , kolażami postaram się zdać nasz 3-dniowy pobyt we Wrocławiu.

A działo się ,oj działo.

Już na wstępie zastawiłyśmy nasze centrum dowodzenia różnymi upominkami dla siebie.

 Mnie w udziale przypadły takie piękności 

 A i przecudne karteczki wielkanocne również się pojawiły 

Nie nudziłyśmy się ani przez chwilę.

Ela ,mistrzyni techniki pergamano przygotowała dla nas materiały na wykonanie zakładki.
Pod czujnym okiem Marysi powstały fantastyczne krzyżykowe pendibulle.

W międzyczasie powstały też szydełkowe czapeczki dla Pigmejów w Afryce.

 Mało tego,w  sobotni wieczór gościłyśmy na kwaterze mistrzynię quillingu w Polsce-Kasię Wróblewską -Wojtasik.

Każda z nas dostała od Kasi cudowne quillingowe kwiaty.
Jakby co, to  ten największy jest  w moim wykonaniu :)

Ale to nie był koniec niespodzianek .

Tak się akurat złożyło,że w tym czasie obchodziłam urodziny.

No i po godzinie 24 wszystkie dziewczyny głośno ,na stojąco odśpiewały sto lat i wręczyły cudowny prezent z życzeniami.

Podczas pobytu nie zabrakło także zwiedzania miasta dniem 

i nocą 

Panoramę Racławicką zobaczyłyśmy 

Krasnale na mieście łapałyśmy 

I w niedzielne popołudnie ,naładowane pozytywną energią się  pożegnałyśmy.

Nie można wspomnieć też o dobrej duszyczce Oli ,córce Ani,która to ugościła nas przepysznym ciastem,przez ulice Wrocławskiego zgiełku przeprawiła i troskliwie się nami zaopiekowała.
Oleńko stokrotnie dziękujęmy.

To był cudowny czas,pełen wrażeń,który naładował mnie pozytywną wibracją ,która niech trwa jak nadłużej,a najlepiej aż do naszego kolejnego spotkania.

Dziękuję Wam kochane za wszystko.