Długa przeprawa przez hiacynty z zimnej porcelany

Czołem moje mróweczki:)

Dziś będzie mowa o kwiatkach  i to nie byle jakich, bo wiosennych .

O takich ,gdyby ktoś czasem nie wiedział jak wyglądają haha:)

Starałam się jak mogłam, aby były podobne do tych rzeczywistych.

Jednak zanim je  pokażę  to muszę Wam opowiedzieć jak powstawały.

Na hiacynty miałam chrapkę już od roku,ale wydawały mi się nie do ogarnięcia.

W końcu któregoś dnia stycznia tak mnie naszło,że powiedziałam sobie :jak to ja nie dam rady?

No i dałam radę ,kwiatki zaczęły jakoś wychodzić i przypominać te żywe .

A tak wygląda początek przygody z hiacyntami.

Możecie zauważyć na zdjęciu jak kolor zmienia się po wyschnięciu.Te jasne są świeżo ulepione,a ciemne to już po wysuszeniu.

Jednak co się okazało ,zrobiłam ich za mało,a masa się skończyła.

Nie udało mi się już dorobić takiego samego koloru ,więc zrobiłam z tych kwiatów kulę ,która prezentuje się tak.

NIEWYPAŁ nr.1

NIEWYPAŁ nr.2 

Za kilka chwil znów powróciłam do tematu tych kwiatów,bo jakby nie było nie udało mi się zrobić hiacynta.

Uparcie znów lepiłam kwiatki sześciopłatkowe,jednak tym razem wyszło mi ich za dużo .

I znów niewypaliło tak jak chciałam  ,bo kwiat wyszedł mi za duży ,szczególnie jak dorobiłam mu cebulkę ,bo zamarzył mi się  taki jak z doniczki 

Na koniec spaprałam go lakierem i jestem wściekła sama na siebie.

Ale pokazuję Wam ,abyście mieli porównanie  i świadomość,że nie wszystko się zawsze udaje.

Gosia coś ostatnio mi wspominała ,że mam zrobić coś do skrytykowania ,więc proszę możesz się wyżyć na tym kwiatku.

 Długo nie trwało nim podjęłam ostatnią próbę .

Z nerwów już nie bawiłam się środeczkami tych kwiatów,tylko zrobiłam je proste, a nie jak w powyższych nacinane.

Zmieniłam też kolor na różowy, bo coś z tym fioletem nie szło nam w parze.

Kwiat wyszedł mniejszy ,zgrabniejszy i ten już mi się właściwie podoba,nawet bez tej cebulki,której już mu raczej nie dorobię .

Ma ok 20 cm i już dumnie przystraja mi okno w salonie.

 Tym razem z resztek kwiatuszków zrobiłam jeszcze kulę ,bo szkoda, aby się zmarnowały moje wypocinki.

Kochani i  to na tyle co miałam dziś do przekazania i pokazania.

Jeśli się Wam spodobały moje kwiatki to będzie mi bardzo miło,jeśli nie to też jakoś przeżyję ;)

Nie rozpisuję się dziś zbytnio,bo pewnie niebawem wpadnę znów z kolejną pracą ,a trochę ich powstaje.

Do zobaczyska 

Danutka:)))